Beklenen gün geldi yüreğim
Acıyla yüzleşen yudumlarını içiyor az önce
Ardından onca yüklü söz getiriyor sonra okşuyor birazdan seni ve BİZİ
Anlamsızlığı olan tek sebep az önceden sen yoksun sadece
Sana olan sevdasına dokunuyor
Yudumluyor her defasında acı seviyor yüreğinde seni
Belki en çok kaçamaklarından birini yayıyor adeta
Ben gibi yaşıyor acılarını benden önce var olmamaış belli
Acısıyla çıldırmaşcasına hırpalıyor beni sonra,
Kendi üzerinde zunca yakıyor canını
Ama bildmeidiği ben varım bu dünyada
Alğılıyamadığı bende sevdim onu bi kaygılarla
Ama göremediği bende korkuyorum geleğe dair
Belki onsuzluktan yahut yaşam basitleşecek yokluğundan diye
......
Henüz dokunmadıki tenime fırsat da veremeden erteliyor yüreğinde
Saldırıyor, hırpalıyor beni ben gibi sessisce canımı yakıyor
Acı çığlıklarımı duymamazlıktan da gelemiyor
Ama bilmiyor ki bunca kalabalık içerisinde
Herkes beni duymak istiyor bense onu
Ozamanda sorguluyor neden ben diye...
Bilemiyor yüreğinde ki bana olan berrak yakınlığın hazinesini
Bana değilde kendine şans ver dedim ya unutma güzel yüreklim, asimm
Sana dokunmaktan vageçmeyecek bu ruhum..