Sen bilmezsin...
Hep basarisizlikla sonlanir küsmeye tesebbüslerim, zincire vururum öfkemi, kirilganligimi kelepceler, sevdami azad ederim.... Sitemlerin kursun gibi yüregime saplanir, bir ah bile demem, lál olur dilim susarim..
Ne zaman basin öne egilse, kaslarini indirsen, bir sehrin orta yerine bir bomba düser, darma dagin olurum ve cikaririm kendimi sanik sandalyesine, en adaletsiz mahkemelerde suclayip yargilarim, kirarim kalemimi...
Sen bilmezsin...
Bazi geceler kan ter icinde uyanirim karabasan kabuslarimdan, sana bisey olmasin adina kaygili sancilara atarim yüregimi... Korkularin ortasinda silahsiz kalirim, gezinirim tedirginliklerin bicak sirtlarinda...
Kirpigine rüzgar degse üsüyen ben olurum...
Sen yara alsan kanayan ben olurum....
Parmagina diken batsa canimi acitirim...
Yagmur olur yagarim nemlense gözlerin...
Ve her sabah senden gelen bir günaydinla bir derin oh cekerim, sükrederim Allah'a...
Sen bilmezsin...
Umarsizligima verirsin suskunlugumu, tutarsizligima verirsin küskünlügümü, yüzümün kizarikligi kadar sanirsin sevdami, özlemin bir yanardag icimde patlamaya yüz tutmus....
Sen bilmezsin
Bilme.....
Mesaj Sayısı
Kayıt tarihi
Konu: Sen bilmezsin... 
11/10/2008, 17:44